یک عالمه حرف قشنگ / شعر کودک

یک عالمه حرف قشنگ و حسّ پرواز

یک نامه از یار رحیم و زندگی ساز

بر روی رحل چوبیِ کنج اتاقم

دارد صدایم می زند با لحن اعجاز

هر واژه اش با اینکه حرفش فارسی نیست

انگار می فهمد دلم معنای او باز

وقتی خدا با آن همه مهرش سخن گفت

هرسوره  پر گل می شود هر آیه پر ناز

باید برای زندگی قرآن بخوانم

شادی ، سعادت ، ماندگاری گشت آغاز...

شعر از : زهرا آراسته نیا

دختر ماهی ها

12 تیر سالروز جنایت بیشرمانه آمریکا در حمله به ایرباس 655


یک صبح تابستانی و شوق پریدن
خوشحالی قبل از سفر در چهره دیدن
یک عالمه کودک ، صدای خنده هاشان
غرق عروسک می شود دریا به پاشان
توی هوا آمد هواپیما و بعدش
لبخند زیبایی زده با خط ردّش
یک دختر ناز و تپل با یک عروسک
رفته کنار پنجره تندی وروجک!
بر روی ابر پنبه ای لبخند بارید
برق نگاهش را به ماهی، نرم، تابید
یک گوشه اما ناو جنگی سربراورد
حس غریبی را به همراه خود اورد
حسی که مثل مرگ مثل غصه ها بود
حسی که از لبخند ماهی ها جدا بود
یکهو گلوله،یک هواپیما که افتاد
جسم نحیف دخترک بی هیچ فریاد
یکهو صدای انفجار و دود و آتش
ماهی بغل واکرده انگاری برایش

آراسته نیا -1392/4/11

ماه و خورشید (شعر کودک)

آی قصّه قصّه قصّه
قصّه ای عاشقونه
از دو برادری که
شدن ماه زمونه

یکی امام حسین و
یکی حضرت عبّاس
یکی یه شاخه ی گل
یکی عطر گل یاس

من و موشک

بچه بودم که کوچه مان پرشد
از صدای بلند موشک ها
شاید آن وقتها نفهمیدم
از کجا مرگ می شود پیدا

مادرم مضطرب صدا می زد
هی کجا می روی؟ بمان دختر!
چشم هایم به آسمان ... موشک،
در نگاهم شبیه یک کفتر

موشک بی ادب به هم زد زود
بازی کودکانه را با غم
جیغ هایم به آسمان پر زد
"استپ اینجا شهید شد یارم"!

موشک، این رسم آشنایی نیست
آخر قصه را چه بد گفتی
من که با تو بدی نکردم خب
شهر من را چرا تو آشفتی؟

کودک جنگ

خبر خبر یه عاشــــــق
 کشته دلش رو حسرت
 تو این چــــرخ زمونـه
بس که کشـیده غربت

کوچیک بودش وقتیکه
قصه جنگ وخون بـود
 وقــتی صــفا مـــثل آب
تو کوچـه‌ها روون بود

درسپاه نگار زن هم هست

دخترم توی دست تو امروز
پرچم پر شکوه ایران است
حرفهای دلم شعاری نیست
عاشقی تکیه گاهش ایمان است

پرچمت را بگیر بالاتر
تا فرشته ببیند عشقت را
این قشنگ سه رنگ، آزادی ست
به رخ شب کشیده عِرقت را

نازنینم صدای تو خوب است
سخن از عشق و نور می رانی
در دلم شور تازه ای انداخت
"مرز پر گوهری" که می خوانی

پرچمت را تکان بده آرام
مشت دیگر ولی گره کرده
با صلابت بخوان و عاشق باش
بر تن واژه ها زره کرده

مرگ بر تمام دشمن ها
مرگ بر سیاهی و ظلمت
با تولّا همیشه همراه است
یک تبرای ناب پر قدرت

گرچه اهل دروغ بسیارند
شک نکن گفته های رهبر را
روضه ها را که خوب یادت هست؟
اصغر از دروغ پرپر را!

دخترم چادر قشنگت را
برسرت خانمانه محکم کن
جنگ امروز جنگ بی دینی ست
شر گرگ زمانه را کم کن

لهجه ی آشنای  لبخندت
می کند باغ نرگسی را مست
من دعا می کنم شهید شوی
درسپاه نگار زن هم هست

پیوند قناری ها

کودکانه ای از کودکی هایم تقدیم به امام خمینی (ره) -او که با تمام کودکی، عاشقانه دوستش داشتم-

مردی از تبار گل بود / میون باغ قناری

همه جا سیاهی بود و/ اومد او برای یاری

یک گل محمدی بود / واسه قلبی که شکسته

مثل آب برای لنجی / که توی گِـلا نشسته

نگاهت می کنم با عشق

این روزها یادآور تلخی کشف حجاب رضاخانی ست. تقدیم می کنم این ترانه را به دخترم و تمام دختران چادر به سر دیارم...

نگاهت می کنم با عشق
ماشالّا می گمت آروم
چشام باشه کف پاهات
گل نازم شدی خانوم