کودک جنگ
خبر خبر یه عاشــــــق
کشته دلش رو حسرت
تو این چــــرخ زمونـه
بس که کشـیده غربت
کوچیک بودش وقتیکه
قصه جنگ وخون بـود
وقــتی صــفا مـــثل آب
تو کوچـه‌ها روون بود
کمی بزرگــتر که شــد
قصه جـنگو شـنیـــد
تو قلب اون ریشـه کرد
مهر گلــــهای شهــــید
به هر طــرف می‌دوید
می‌خواس یه کاری کنه
اســـــم پرســتـوها رو
همیشــــــه جاری کنه
می‌خواس همه بدونن
شـقـایـقــا چه رنگـــن
کـرکــســـای زمــــونه
فکـــر نکنــن زرنگن
ولی باهرکی دست داد
دستشو پس می زنه
کاری نمیشه هرچند
حرفـای خوب می زنه
می دید همه به فکــــر
مقــام و میزشــــــونن
تمـــوم انقــــــــلاب رو
مدیــون خود می‌دونن
می‌دید به نام شهــــیـــد
پشت میزا نشســـــتـــن
اما با رفتـــــــارشـــون
پشت گل و شکــســـتن
کبــــوتــر شهــــر مــا
می‌خواس که پروازکنه
اگــه بشـــه دنیـــــا رو
غریــــــق آواز کنـــــه
ولی به هرجـا ســر زد
دلـش رو مـی‌شکستـن
بال و پرش خونی شـد
بس که پـراشـو بستـن
اما همیشــــه پـــرواز
تو خاطرش زنده موند
بـا بـالهــای شکستـــه
از گــل لالــه می‌خونـد
فهمیده بود کـه مــولا
چه رنجـی می‌کشیــده
وقتی کــه نـامـردا رو
دوروبــرش مـی‌دیــده
می‌گفـت کـه من فـــدای
غــــریبی تــو مــــولا
دلـــم شـکستــــه امــا
نـذار بمونـــه تـنــهـــــا
می‌گفت نذار رهبـــــــرم
یه وقت دلش بگیــــــره
اونـوقـتـه کـه کبوتـــــــر
دق می‌کنــه مـی‌میـــــره
فهمیــده بـود کـه بایـد
خــودش یه کاری کنه
بـا هـمــه در بیـافتـه
رهبــرو یــاری کنــه
مـی‌گفت : همه بدونــن
من عاشقم ، یه مستم
یه پـرچم یــا حسـیـن
داده خــــدا به دستـــم...
کاشکی می‌شد که ماهم
رنگ شقــایـق بــاشیــم
دل بـزنیـــم بـه دریــــــا
یه خورده عاشق باشیـم
کاشکی می‌شد که عاشق
دیـگــه تـنـهــا نبــا شـــه
حرفای عشق و مستی
بــــاد هــــــوا نبـاشـــه
إن شاءالله - شعر از : آراسته نیا
