واژه هایی که ما می شوند

شاید تا حالا چیزهایی درباره تاثیر کلمات بر اشیاء شنیده باشید. فکر می کنم سال 87 بود که برای سرگرم کردن دخترم آزمایشی ترتیب دادم و روی دو تا پرتقال همسان واژه های الله و شیطان رو نوشتم و بعد از مدتی نتیجه این شد:

سال تحصیلی گذشته دخترم که حالا کلاس ششم بود، برای طرح تحقیقی مدرسه ش همین موضوع رو انتخاب کرد و این ازمایش رو روی تعداد زیادی میوه مختلف و در مکان ها و شرایط مختلف از خلا گرفته تا زیر اب و توی نور مستقیم خورشید و تاریکی و ... امتحان کرد و نتیجه همون بود ... سالم تر موندن میوه ای که مزین به نام "الله" بود و خراب و گندیده و متعفن شدن میوه ای که روش واژه "شیطان" نوشته شده بود.

حالا دقت کنیم به لباس های مد شده این روزها! مانتو ها و تیشرت هایی که پر از کلمات بی ربط و گاه مستحجن هستند.

خب فکر می کنم کاملا قابل قبول باشه که نیازی نیست ما معنی اونها رو بدونیم بلکه درست مثل اون میوه ها که هیچ تصور و درکی از واژه های نوشته شده نداشتن، جسم و روح ما هم حتی بدون دخالت و توجه مون تحت تأثیر این کلمات نوشته شده بر لباس ها قرار می گیره.

بد نیست بیشتر در انتخاب پوششمون دقت کنیم.

چشمم درد گرفت مؤمن!

چقدر دلم تنگ شده است برای مردانی که انگار به نامحرم آلرژی داشتند و چشمانشان ناخودآگاه سلولهای زمین را می شمرد....

چقدر دلم تنگ شده است برای آن روزهایی که بچه بودیم و حاج آقا برایمان مسابقه می گذاشت و می گفت : "هرکی جواب رو بلده دستش بالا " و من کودکانه و با تعجب می پرسیدم :"حاج آقا شما که سرت پایینه چطور ما رو می بینی" و او جواب می داد  : " ما حاج آقاها دوتا چشم هم روی عمامه مان داریم" و من باورم می شد .... و این روزها دلم می گیرد از حاج آقا هایی که زق زق در چشمت نگاه می کنند و حتی اجازه پلک زدن را هم از چشمت می گیرند .... دوست دارم داد بزنم " چشمم درد گرفت مؤمن! سرت را بنداز پایین!"

چقدر دلم تنگ شده است برای مردانی که "تو" خطابم نمی کردند....

چقدر دلم تنگ شده است برای مردانی که یقه شان آخوندی بسته بود!

و چقدر حالم گرفته می شود از اینهایی که ابروهایشان باریک تر از خواهرشان است ....

چقدر دلم تنگ روزهایی ست که ریش جذبه داشت .... حرمت داشت .... مقدس بود....

و چقدر دلخورم از ریش هایی که "هو هو " می کنند و هی دراز می شوند، یعنی که صاحبم یک پا شاعر است برای خودش! ...شاعر هم زمانی حرمت داشت ... یادش بخیر....

کم کم دارم می فهمم دچار پیری زودرس شده ام . موهای دلم سفید شده و دندان های احساسم یکی یکی می افتند ... راستی دندان مصنوعی سراغ ندارید؟

شطحیات

دلم برای مداد رنگی هایم تنگ شده
حالا که شعر از سروکول چشم هایم بالا می رود
و توپ های خیس
پرت می شوند روی بته جقه لاکی
که ست می شود با ساپورت های هر روز تنگ تر از دیروز
و پلاک های اروند ویراژ می دهند روی خاطره کربلای چهار
تیر می کشد آخرین بند انگشت شهر
تا بچکاند تمام آرزوهایش را
در حلقوم نوزاد
زندگی از آنچه فکر می کنید به شما نزدیک تر است

برای چادرم

اصلا قرار نیست که زیباترم کنی
یا سوژه ی نگاه کس دیگرم کنی

زیبایی از درون خودم جلوه می کند
باید شبیه آینه ها باورم کنی

ابر سیاه پر تپشم، نم نمک ببار
با قطره های شوکت خود تا ترم کنی

شعر نجیب بودن من عاشقانه است
می ارزد عاشقانه اگر از برم کنی

باید مرا بغل کنی و مثل قصه ها
در قصر مخفی تن خود، دلبرم کنی

چادر، میان حادثه ها باش تا خودت
حرز دعای حضرت زهرا سرم کنی

عروسک های مشکوک

خیابان ها پر شده از عروسک های انتحاری بدحجاب

درد دل زن چادری و بدحجاب

دلت پاک است اما حیف، به ظلمت اقتدا کردی
خدا خوب تو را می خواست، تو بی رحمانه تا کردی

دلی در گیرودار گندمت خاکی ترین می شد
به وقتی روسری را روی موها جابه‌جا کردی

نگاهی هرزه می چرخید جسمت را و بیهوده
برای بی گناهی هی دلیلی دست و پا کردی

صدای خنده های تو به خواب کوچه می پیچد
نمی خواهی ولی انگار دلی را بی خدا کردی

تو عاشق می شوی و بعد، به لفظ عشق حساسی
برای چشم معشوقت نجابت را دعا کردی

برای ماندن عشقت خودم را سخت پوشنادم
تو با آرایشت اما به عشق من جفا کردی

چادر قشنگ دخترم

عروس ها

عهد کرده٬ بوق بزند برای ماشین هایی که عروسشان حجاب دارد.
کم کم
بوقش دارد عنکبوت می بندد در خیابان های اهواز!

حرف حساب

تا می گویی حجاب، دادشان بلند است که مخالف فعالیت اجتماعی زنان هستی.

حضرت والا، اگر بنا بود زن در اجتماع نباشد و در خانه بماند که حجاب معنایی نداشت!

حجاب شیوه  ی مواجهه با نامحرمان است

حجاب انگشتر

انگشتر بسیار زیبا و براقش را پرت کرد روی میز
فهمیدم بدلی ست
با ارزش ها در پوشش نگهداری می شوند