سحرنوشت ۱۵ _ کریم

#سحرنوشت

🍃دست میکشم روی سر آرزوهایم، اشکهایشان را با انگشت احساس پاک میکنم و میگویم: غصه نخور! خدا کریم است...
✋دستم نداشته هایش را توی ذهن مرور میکند و خیره میشود حجم خالی بودنش را. توی گوشش زمزمه میکنم: غصه نخور! خدا کریم است...

🍁پایم خم میشود تا گِل‌های فروافتادن در خاک مذلت را از سر و رویش پاک کند و آه میکشد درماندگی اش را. نوزاش میکنم زخم هایش را و میگویم: غصه نخور! خدا کریم است...

خدا کریم است که شق القمر 🌙میکند ماه عاشقی را با قدوم کریم آل کریم.
اصلا فرزند آب و عدالت، کریم نباشد، یک جای کار دنیا میلنگد.

💫 خلاصه که نه! شرح تمام خوبی هاست، حُسنِ حسن.

✨امروز چه بخواهی، چه نخواهی، مولا عیدانه میدهد شادی زهرایش را. کافی ست چترت را ببندی☔️ و راه بیوفتی زیر بارش لطف تا قطره های مهر بر جانت بنشیند و کفایت کند خوشبختی دنیا و آخرتت را.

⚡️تمام خستگی هایم را دخیل می بندم به خم حای حسن و شک ندارم به نون نرسیده، نانم در روغن سفره کریمانه ی کریم می افتد و لبخند میچکد روی خشکی قلب💔 غم‌زده ام.

العفو 🙏 می پوشانم بر تن پرگناهم تا مهیای جشن تولد 🎂 مولای کریمم باشد...

✍ زهرا آراسته نیا
@arastehnia

پرچم یا مجتبی

🌸🌼🌸 یا ابامحمد، یا حسن بن علی، ایها المجتبی یابن رسول الله...


شیر جمل، رزمنده ی نام‌آور صفین
کوه صبور ای روی دوش تو لوای دین

ای مرجع تقلید شاه کربلا، ای نور
روشن شده با تابش تو جاده ی آیین

از تو کرامت را شنیدیم و یقین داریم
دست گدایی‌مان نخواهد دید غیر از این

نام عزیز تو همینکه روی لب آمد
عرض ارادت‌هایمان شد درد را تسکین

دنیا خزان می‌شد بدون برکت نامت
با بودنت هر لحظه‌مان شد غرق فروردین

من مطمئنم که مدینه روز میلادت
با پرچم «یا مجتبی» روزی شود آذین

إن‌شاءالله

*زهرا آراسته‌نیا*

@arastehnia

Suzestan.ir

Instagram.com/arastehnia

کریم اهل بیت

ای حسن و صبوری و صفای طاها
میلاد تو هدیه ی الهی بر ما

این طایفه با کرم عجین است ولی
نازم که کریم اهل بیتی آقا

امام خواهان

پول معاویه را که دیدند
خنجر به ران امامشان زدند
آدم هایی که تنها به کرم حسن(ع) دل بسته بودند

هدیه ی میلادتان / شعر میلاد امام حسن مجتبی علیه السّلام

باید شمار ماه ها تعدادتان باشد
تا با زمین هرجا، زمان هم یادتان باشد
وقتی خدا یک ماه را مال خودش می کرد
می خواست روزی هدیه ی میلادتان باشد
ای اولین کأس خدا از چشمه ی کوثر
هر روز عالم تشنه ی امدادتان باشد
حُسن خدادادت برایم حِصن می سازد
وقتی دلم مهمان خمّ باده تان باشد
همتای عاشورای سال شصت و یک شد
تاریخ صلحی که پر از فریادتان باشد
شاها، کرم دستش به دامانت دخیل است   
هرجا کریمی هست خانه زادتان باشد

از خم کوچه گذشتی و دری سوخته بود

بسم الله
یا امام حسن مجتبی(ع)

از خم کوچه گذشتی و دری سوخته بود
قصه تشت و جگر را شرر افروخته بود
سیلی مردم پستی که به مادر می خورد
تیرهایی شد و تابوت تو را دوخته بود
مرد آن است که جولانگه او تنهائیست
باری از صبر خدا شانه ات اندوخته بود
خواستم از تو بگیرم همه ی حاجت خود
چون کریمیّ تو را دل به من آموخته بود
حرمت خاک زمین، گنبد تو افلاک است
مرگ بر آن که دل زائر تو سوخته بود