و خطوط عاشق می شوند...
جمعه, ۲۴ مرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۲۴ ق.ظ
خطوط ممتد، همیشه برایم سوال می سازند: از کجا، به کجا؟
از منفی بی نهایت که انتگرال بگیری تا مثبت بی نهایت، می شود؛ دنیا! - مساحتی به وسعت ما - .
همیشه غصه پاره خط ها را می خوردم با آن گردی های توپر دوسرشان که محکومند به حدّ !
و امروز بدجور پاره خط شده ام!
فیثاغورث چه زجری کشیده با دیدن خط گذرنده از خطوط موازی!
کاش هیچ گاه چنین خطی نبود تا به رخشان بکشد فاصله را....کاش چشم خطوط موازی به هم نمی افتاد....
پ ن: کسب جایزه بزرگ ریاضی جهان توسط بانوی هموطنمان "مریم میرزاخانی" را به همه بخصوص عاشقان ریاضی تبریک عرض می کنم.
از منفی بی نهایت که انتگرال بگیری تا مثبت بی نهایت، می شود؛ دنیا! - مساحتی به وسعت ما - .
همیشه غصه پاره خط ها را می خوردم با آن گردی های توپر دوسرشان که محکومند به حدّ !
و امروز بدجور پاره خط شده ام!
فیثاغورث چه زجری کشیده با دیدن خط گذرنده از خطوط موازی!
کاش هیچ گاه چنین خطی نبود تا به رخشان بکشد فاصله را....کاش چشم خطوط موازی به هم نمی افتاد....
پ ن: کسب جایزه بزرگ ریاضی جهان توسط بانوی هموطنمان "مریم میرزاخانی" را به همه بخصوص عاشقان ریاضی تبریک عرض می کنم.
