سوزستان

من و تو مال خداییم

مال خورشید مال ابرا

باید اینجا رو بسازیم

وقت آبادیه حالا

 

یه نگاه به پشت سر کن

پُره خاطرات عشقه

پُره مردی، پُره موندن

صف به صف برات عشقه

 

اینجا مردم دلشون رو

به دل خدا میدوزن

پای حرف حق که باشه

مث میثم تن می سوزن

 

خیلیا منتظرن تا

ببینن دیگه بریدی

توی چشمای نجیبت

بخونن که ناامیدی

 

پاشو ناامیدشون کن

تو که از جنس بهاری

تو که عاشقی و همرات

دستای خدا رو داری

 

آره امتحان شدی تو

توو شبای استقامت

زیر بارون گلوله

توو وفا، تووی شهامت

 

تو مقاوم مث دزفول

مث تاریخ هزاره

 حتی هر شبم که دشمن

رو سرت موشک بباره

 

تو شبیه کوچه هایی

هیچ جا از اینجا نمی ری

تابلوی اسم شهیدو

از رو قلبت نمی گیری

 

وقتی اوضاع هوامون

پر موشک شد و شب بود

وقتی گوش غنچه هامون

پُره لالایی تب بود

 

مادرای با حیامون

شبا چادر می پوشیدن

با گلوله ی نجابت

به دل شب می کوبیدن

 

حالا اینجا منم و تو

می زنیم دلو به دریا

می ریم این راهو که می ره

با یه "یا حسین" به فردا ...

 

شعر از: زهرا آراسته نیا