دوشنبه ی زهرایی
دوشنبه, ۱۲ اسفند ۱۳۹۲، ۰۹:۴۸ ق.ظ
دوشنبه است و ماتمم درست در دوشنبه بود
و زجرهای آدمی نخست در دوشنبه بود
دوشنبه بود و مرد بود و ریسمان و کوچه ها
شروع صبر غیرتی که توست در دوشنبه بود
گمانم آسمان گریست و آنقدر ادامه داد
که روضه از دل زمین برست در دوشنبه بود
زنان شهر پیش او همیشه درس خوانده اند، حیف
جوابشان به آزمون، نادرست در دوشنبه بود
شروع انتظار شد و منتقم که می رسد
و اشک های شیعه مقدمش که شست در دوشنبه بود
