اولین سالگرد ارتحال بانو حیات شارونی مادر شهید هوشنگ آراسته نیا
صبوریت را با کدام مقیاس باید می سنجیدم آنگاه که با تمام تنهائیت سنگ صبور دیگران بودی؟
خودت می گفتی آسمان آتش می بارید آنگاه که چشمان آبی فرزندانت تنها شدنت را باران می بارید.
چه شگفتانه دستهای صبورت روزهای بی کسی را برش می زد تا آینده زیبای کودکانت را به ابرها بدوزی. معجزه همین بودن تو بود وقتی که #حیات آدم های دوروبرت را مدیون خود کرده بودی...
و آنگاه که روز ثمر دادن رنج هایت شد، شجاعانه از میوه ی عمرت گذشتی و شدی مادر شهید...
صبوری را از نو کمر بستی که روضه های زینب(س) آهنگ هماره ی زندگی ات بود...
مهربانی را از که آموخته بودی که هیچ مانندی برایت نمی یابم؟
این روزها سخت دلتنگت هستم و تو خوب می دانی دلتنگی من یعنی چه!
هنوز هم محتاج مهربانی های تو ام ننه جان!
لطفا برایم دعا کن که "دختر هزارمیلیونی" ات همیشه محتاج دعاهای توست ....
زهرا آراسته نیا
ننه حجی
- ۲ نظر
- ۰۳ شهریور ۹۵ ، ۲۰:۰۵