کربلا دیدم حسین آنجا نبود *** آن خدای شور و شین آنجا نبود
تو حسینی باش اینجا کربلاست *** راه کم کن هر کجایی نینواست
یار حق ، یار حسین بن علی ست *** همره آن کاروان بیدلی ست
هر کجا ظلمی، یزیدی ، کوفه ای *** بهر ایمان مسلمان بوته ای
کربلا دیدن نه تنها بس بود *** آی! مهدیّ زمان بی کس بود
کودکان غزه غرق خاک و خون *** دین موسی زیر دندان جنون
در آسمان دنبال ماه نگرد
برق موشک ها چشمت را می زند
ماه
هلال تر از همیشه
به پابوس قلب صبورت نزول خواهد کرد
قدر مسلمانیمان بند شده به اخبار تلوزیون
تلوزیون از جنایات داعش بگوید رگ گردنی می شویم حرمت کربلا را
از کودکان غزه بگوید
فریاد می شویم نابودی اسرائیل را
اما همین که خبرها فروکش کرد
انگار نه انگار که هنوز عراق خونی ست ... غزه خونی ست ... سوریه خونی ست ... بحرین خونی ست...
یادم نمی رود بعد از تعرض به قبر حجربن عدی رهبر عزیزمان فرمود اعتراضاتتان دنباله دار باشد! ... و نشد!
و دیروز سید حسن نصرالله گفت وقتی به مقبره پیغمبران الهی جسارت می کنند پاسخی نمی بینند فردا بیت المقدس را هم منفجر می کنند و کسی صدایش در نمی آید!
سلام زخمی پیروز،
زاده سرزمین زیتون ، سالهاست که شاخه زیتون روی نوک کبوتری همیشه در پرواز تمثال آشتی و صلح جهانیان است و مدعیان دروغین صلح یادشان رفته که زیتون میوه سرزمین خونین توست. و امروز دیگر میوه خونین سرزمین توست...
سالهاست که در گیرودار دنیای لجام گسیخته واژه های دستمالی شده مانده اند و از تو به اقتضای سفسطه های پوشالی خود، تروریست ساخته اند و چشم هایشان را بسته اند بر نامردمان غاصبی که دیار تو را بی شرمانه تر از هر چه فکر میکنی به وجودشان آلوده اند. و به تو، که هیچ ، حتی بر پاکی و مهربانی پیامبر الهی خود نیز رحم نمیکنند و ستاره شش پر داوود نبی را پیکان شش پری ساخته اند به سوی تو مخلوق معصوم خدا...
سکوت کن بهتر است یانکی جان!
این هیاهو تو را خواهد لرزاند.
حرفهای تو نمک می پاشد
زخم تازه نو شده ی جگرم را
