مداح بس است روضه آرام بگو
سرشار کنایه ها و ایهام بگو
در گوشه ی تاریخ مزاری گم شد
امشب کمی از شهید گمنام بگو
زهرا آراسته‌نیا
مداح بس است روضه آرام بگو
سرشار کنایه ها و ایهام بگو
در گوشه ی تاریخ مزاری گم شد
امشب کمی از شهید گمنام بگو
زهرا آراسته‌نیا
🌹تقدیم به مادران شهدای گمنام 🌹
یه مادر گوش به زنگ در نشسته
یه عمره غصه میشه آب و نونش
دریغ و حسرت روز و شبش شد
نگا به قد و بالای جوونش
هزارتا آرزو داش واسه بچش
میخواس دوماد کنه تاج سرش رو
نشد حتی واسش حجله ببنده
نشد حتی ببینه پیکرش رو
یه عمره توی تشییع شهیدا
نگاهش سوژه ی عکاس میشه
به دنبال یه گنج بی نشونه
تو دریای غمش غواص میشه
میچسبونه به سینه ش قاب عکسو
برا عکس پسر هم مادری کرد
با دس خط خودش رو عکس نوشته:
باید جونو فدای رهبری کرد
✍ زهرا آراسته نیا
#شهید_گمنام
#مادران_شهدا
@arastehnia
👉 https://t.me/joinchat/AAAAAD7pyObNgiWcLBElxQ
هر چند روز خبری می رسد از شناسایی هویت شهیدی که تا دیروز مزارش با نام #شهید_گمنام زیارتگاه عاشقان بود.
⭕️ اما این اتفاق برای شهدای گمنام مدفون در موزه دفاع مقدس دزفول قابل تصور نیست که اگر هم باشد، دست یافتنی نیست!
زیرا اولا هرچند مشخصات کلی DNA شهدا در دست است اما با بی تدبیری مسئولین وقت، اینکه هر اطلاعات مربوط به کدام مزار می باشد به فراموشی سپرده شده! 😔
ثانیا در طرح جدید معماری یادمان که البته معلوم نیست کی به اتمام برسد، برخی مزارها درست زیر پله ها قرار میگیرند و این یعنی شهید گمنام برای همیشه گمنام و بی نشان خواهد ماند...
#زهرا_آراسته_نیا
#شهدای_گمنام_دزفول
@arastehnia
۱۲ فروردین هم آمد و ۶۰ روز و ۶۰ شب از تخریب یادمان شهدای گمنام دزفول می گذرد....
وقتی بنا این شد که موزه پا بگیرد
قدرت کمی بالای خدمت جا بگیرد
باید برای صندلی آغوش واکرد
حتی اگر قبر شهیدی را بگیرد
عکاس جای قبرهای ناهماهنگ
عکس از رخ مسئول، چندین تا بگیرد!
با بلدوزر افتاده در گلزار مسئول
میخواهد انگاری که مرکاوا بگیرد
اصلا برای چه پر از قاب است اینجا؟
طراح باید الگو از دنیا بگیرد
صاف و بدون پستی و یکدست و یک شکل
باید که زیبایی به سبک ما بگیرد
یک اسکرین شات پر از یکسان شدن ها
دوربین ما خوب است از اینجا بگیرد
زهرا آراسته نیا
#طنز
#تخریب_مزار_شهدا
@arastehnia
سالهاست دزفول قهرمان در انتظار بهره برداری کامل از موزه دفاع مقدس می باشد تا شاید جایی آبرومند برای معرفی و ماندگاری خاطرات ایستادگی ها و مقاومت هایش باشد اما...
چند سالی هست که هشت شهید گمنام در محوطه این مرکز میزبان قلب دزفولی هایند و تلاش جوانان شهر برای آشنایی با نام و رسم زمینی این آشنایان آسمان، قصه ها دارد...
حال اما ماجرا چیز دیگری ست.
خواستیم به زیارتشان برویم که هر چه چشم گرداندیم اثری از بلندی بنای یادبودشان نیافتیم و سراسیمه وارد محوطه شدیم و دیدیم آنچه را که دل می سوزاند...
یک زمین خاکی که با نم نم باران گل شده بود و دور تا دورش تنها با گونی های پر از خاک نشان گذاری شده بود و نه بنای یادبودی داشت و نه سنگ مزاری و نه حتی آجری که نشان دهد هر شهید کجا خاک بوده!
خواستم به حکم "فاخلع نعلیک"، پای افزار دراورم و روی موکت بنشینم و فاتحه بخوانم، دیدم موکت درست روی جایی که قبلا سنگ مزار شهید بود گذاشته شده! اصلا معلوم نبود داری پایت را روی کدامین شهید می گذاری! کدامین لاله زیر پای تو خواهد ماند!
تنم می لرزید و از ورود به وادی مقدسشان چشم پوشیدم، که قرار من روی لاله پاگذاشتن نبود...
پرسیدم و گفتند، طرح جدید ساختمان موزه از تهران آمده و بنای یادبود به طرح نمی خورد!!
خدای من! چه می شنوم؟! طرح باید به شهدا بخورد یا شهدا به طرح؟؟؟؟؟
اصلا مگر طرح قدیم اینجا راه افتاده بود که حالا طرح جدید بخواهد؟
به فرض که وحی منزل است و باید طرح نو دراندازند! نمی شد پول و مصالح و تجهیزات را آماده کنند و بعد در یک روز هم بنای قبلی را تخریب و همان وقت به ساخت بنای نو اقدام کنند تا مادران شهید شهرمان چنین شخم زده شدن مزار جگرگوشه های مملکت را نبینند؟ لابد با خودشان مرور کرده اند که همین عاقبت، چند سال بعد نصیب مزار شهید من هم خواهد شد و معلوم نیست چند مادر و پدر شهید این روزها قلبشان بی دلیل! یکهو! گرفته است...
شنیدم 12 بهمن مزارها تخریب شده اند و امروز 12 اسفند است و هیچ اثری از کمترین اقدامی برای بازسازی نیست که نیست...
🔴 آقایان لطفا دست از سر یادگارهای دفاع مقدس مان بردارید!
تا کی قرار است هر جا هر کس بنا بود بازنشسته شود، به عنوان مسئول مرکز فرهنگی دفاع مقدس دزفول معرفی گردد؟
🔸 تا کی قرار است حقوقتان را از نام شهدا بگیرید و به قول خودتان، کار بسیجیتان را در حسینیه ثارالله انجام دهید؟
🔹 اصلا مگر این مراکز برای استفاده کاروان های راهیان نور نیستند؟ پس چرا هر سال درست در آستانه آغاز سفرها یک گوشه مرکز را به دست عمله بناها می سپارید و به بهانه تعمیرات و آماده نبودن موزه هیچ دستاوردی از شما نمی بیبنیم؟
شما آدم های خوبی هستید. این را مردم دزفول می دانند اما هر آدم خوبی برای هر کاری ساخته نشده است!
می ترسم از اینکه روزی برای عاقبت به خیریتان دست به دامن عزرائیل شویم!
#زهرا_آراسته_نیا
آمدی تا رو کنی نامردی خناس ها
سبز می مانی علی‌رغم تمام داس ها
چشمه چشمه شور می‌جوشد به شهر تشنه مان
عطر غیرت می دهد تابوت این غواص ها
غرق خواهد شد تمام فتنه ها وقتی کمی
نور می پاشد خدا بر خانه ی احساس ها
یکصد و هفتاد و پنج آزاد، با سربند عشق
می رسد با رمز یازهرا، سپاه یاس ها
در زمانی که جهان در گیرو دار جنگ هاست
باز برپا می شود هنگامه ی اخلاص ها
خمره ی عمر تمام دیوها از شیشه است
شیشه ها را می برد اعجاز این الماس ها
دسته گل را آب داد و اشک هایش پا گرفت
مادری که بوده عمری سوژه ی عکاس ها
چشم های نیلی دریا دوباره واشده
تازه شد از نو تمام قصه ی عباس ها
آمده بودیم تا تشییع مان کنید!
این را از گلهای نرگسی که
از کنار تابوت های تان روی سرمان می ریخت
فهمیدم.
دیشب سعادت یار شد و مهمان شهدای گمنام بودیم در قرارگاه شهید محمودوند اهواز و این ترانه سوغات این مهمانی:
توی تاریخ آدم ها همیشه
به دنبال طلا بودن تو خاکا
یه خاکی هست اینجا که طلا شد
به اکسیر پلاکی از شماها
تو وایسادی سر حرفت که حالا
هنوزم حرفی از آدم بمونه
هنوزم با همه نامردمی ها
کسی باشه که از مردی بخونه
ببین کم کم یه حس ناامید و
به آهنگ غزل هامون سپردن
من و از من بگیر و عاشقم کن
بجنب تا آرزوهامون نمردن
بلند شو مرد، بیدارم کن از خواب
نگا کن راه خوبت ناتمومه
ببین دارن به حرفامون می خندن
بگو عاشق کیه ، حق با کدومه؟
تو برگشتی اگر چه جسم پاکت
توی یک کیسه ی کوچیک جا شد
تموم کوچه بوی عطر می داد
جلو پای تو وقتی شهر پا شد...
یک کیسه ی کوچک سپید آوردند
بر قاب دل شکسته عید آوردند
شهر از تپش حضور او نور گرفت
وقتی خبر آمد که شهید آوردند
