ما مدافع حرم جان نثار زینبیم

جان فدای رهبریم حامی ولایتیم
در رکاب منتظَر عاشق شهادتیم

نخل های شهرمان دیدبان عزممان
در مصاف با تبر راوی صلابتیم

ما مدافع حرم جان نثار زینبیم
با امید فتح قدس راهی زیارتیم

دشمن از غرورمان نقش خاک ذلت است
مثل هر شهیدمان اسوه ی رشادتیم

بر فرات عاشقی دست و چشم و جان دهیم
ما دخیل حضرت صاحب الکفالتیم *

شیرمرد حادثه ، کوه صبر و اقتدار
چشممان به دست ماه، در پی اشارتیم

چشم فتنه کور کور دست هر بلا به دور
تا سپیده ی ظهور با امام امتیم

..... ان شاءالله

 

* یادش صدهزاربار بخیر! از راهنمای عراقیمان در حرم حضرت ابالفضل پرسیدم : چرا اسم نشریه و رادیو و هر چیز در حرم را گذاشته اید "کفیل"؟

گفت: حضرت عباس (ع) کفیل حرم اباعبدالله بود ..... یا کفیل

از خم کوچه گذشتی و دری سوخته بود

بسم الله
یا امام حسن مجتبی(ع)

از خم کوچه گذشتی و دری سوخته بود
قصه تشت و جگر را شرر افروخته بود
سیلی مردم پستی که به مادر می خورد
تیرهایی شد و تابوت تو را دوخته بود
مرد آن است که جولانگه او تنهائیست
باری از صبر خدا شانه ات اندوخته بود
خواستم از تو بگیرم همه ی حاجت خود
چون کریمیّ تو را دل به من آموخته بود
حرمت خاک زمین، گنبد تو افلاک است
مرگ بر آن که دل زائر تو سوخته بود
 

غزلی مطلعش حسین...

آغــاز شد غــزل؛ غــزلــی مطلعش حسین

با خط اشک می چکد از مصرعش حسین

ما پای روضه هـای غمش قــد کشیـــده ایم

طومــار عـمر؛ خــــاتمه و مبــدأش حسین

بــاید حــــــرم بـرای دل خـــود به پـــا کنم

صحن و رواق و پنجره و مضجعش حسین

وقتی که خوب روضه به جانم رسوخ کرد

دل قطـعه قطعه مـی شود و مقطعـش حسین

روز حساب، جان مرا رجعتی خوش است

با پای عشـــق مــی دود و مرجعــش حسین