آسمون چشمات

آسمون وقتی قشنگه که تو چشمای تو باشه
با اون انگشتای نازت اشکم از گونه ها پا شه

با دیگران می خندی

من که با شادی لب های تو جان می گیرم
خنده ات با دگران هم به من آرامش داد

مسیر آقا

مسیر آمدنت را گناه پر کرده ست
کبوتری شو و پرواز کن بیا آقا...

آراسته نیا

لایکانه!

می زنم فیدی و پایش لایک ها هم می خورد
وَه، چه فیدی باشد آنکه، پای او کامنت توست!

جاروی حرم

این آرزوی تمام نشانه هاست : راهی نشان دهند به سوی در حرم

گرد و غبار جاروی جارو کشان تو، فریاد می زند که من از عود بر ترم

حقیقت باران

باران منم؛ حقیقت یک زن که عاشق است

امروز نام مستعار دلم " اشک " می شود

دور باطل

هی دور می خورم وسط خاطرات تو

آخر مسیر خروج از غمت کجاست؟

بین الحرمین

دلم تنگ نشستن روی سیمان، کنار نخل های آن دو راهی ست
نگاهم گاه سوی بزم ارباب و گاهی سمت منزلگاه ساقی ست ...

دوره آیا

بد دوره ای شده حالا که دیدنت
افتاده دست شاید و آیا و اتفاق

اثبات

کربلا عرصه ی نابی ست که ثابت می کرد:

عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد ......