ارباً اربا بودنت را گوش صحرا تاب داشت
آه اگر جان کندنت بر پای بابایت نبود
پ ن: مقتل می گوید علی اکبر(ع) ، قطعه قطعه، روی پای اباعبدالله جان می داد...
ای کاش شهیدان خدا زنده نبودند
عباس نمی دید که زینب تک و تنها ست
با ضربه ضربه، سینه زدن پای روضه ها
حک میکنم به روی دلم نام تو «حسین»
"دیشب صدای تیشه از بیستون نیامد"
شاید مجوز ساخت اصلا نداشت فرهاد!
والا
آیه‌ها می بارد از چشمت به روی شهر و بعد
این همه شاعر فقط پیغمبر چشم تو اند
واحه های یثربی مدیون اوج وحدتت
ای صفای حضرتت آرامش شب های "ثور"
پ ن: سروده شده در 8/9/93 - سر کلاس تاریخ تحلیلی اسلام و تحت چشم غره های شدید استاد!
