دارم جان می دهم ... کمی غزل لطفا!
علی(ع) که التماس کند امان را وای به روزگار ما...
هرچند غم محاسنتان را سپید کرد
لبخندهایتان غممان ناپدید کرد
آقای پر صلابت این عصر ناگزیر
"تبّت یدا" که دست شما را شهید کرد
آراسته نیا
مرا از اهل منطق آفریدند
الهی شکر عاشق آفریدند
به دور از مکر گرگان سقیفه
به نام "شیعه" لایق آفریدند
می خواستم غزل بگویم برای آمدنت
دیدم آب از آب تکان نمی خورد با غزل هایم
دریا باید متلاطم باشد تا بیایی
گذشته آب از سرمان در هزار و سیصد و غم سال بی خبری
باید آب دستمان است زمین بگذاریم و اعتقادمان را تمام قد بایستانیم به نیّت ظهورت
آب که سربالا برود کافرها هم علائم ظهور می خوانند و
میلیارد میلیارد خرج می کنند تا درست همانجایی باشند که
قرار است تو باشی
و ما دنبال دوربین آخرین مدل آمریکایی برای ضبط ندبه هایمان!
این روزها مثل قارچ دجّال می روید و
کشور کشور مظلوم نشانمان می دهند و
خون در خون به رخمان می کشند کوچه پس کوچه های برادرنشینمان را
شاید به رگمان بربخورد و دست از سر بیانیه ها و محکوم کردن هایمان برداریم و
اما مشک سوراخ و انتظار آب؟
از چاه ما که آبی برنمی آید....
لااقل برای دجّال هایت بیا آقا جان.
وقتی خوابی پنجره دنیا بسته است ... باز کن چشمانت را دارم خفه میشوم
مسجد اعظم اهواز از یک سو با شهربازی بزرگ شهر و از سوی دیگر با حوزه ی علمیه امام خمینی(ر) زیر نظر آیت الله جزایری - امام جمعه اهواز- همجوار می باشد و در کنار یکی از اتوبان های پر تردد شهر قرار دارد.
حالا با این تفاسیر توجه شما را جلب می کنم به نمونه هایی از احترام!! به بانوان در این مسجد:
در انتهای سرویس بهداشتی آقایان به وسیله پرده قسمتی برای خانم ها جدا شده!!
محاسبه کنید فضای لازم برای وضو گرفتن خانمی با کیف، چادر، روسری، جوراب و بچه را!!
به فاصله ی صفوف نماز جماعت با قسمت خانم ها دقت فرمایید!
با دیدن این صحنه ها چه تصویری در ذهن دختر تازه مکلفم که می خواهد پیش از رفتن به شهربازی نماز اول وقت بخواند نقش خواهد بست؟
