سوزستان

می خواستم غزل بگویم برای آمدنت

دیدم آب از آب تکان نمی خورد با غزل هایم

دریا باید متلاطم باشد تا بیایی

گذشته آب از سرمان در هزار و سیصد و غم سال بی خبری

باید آب دستمان است زمین بگذاریم و اعتقادمان را تمام قد بایستانیم به نیّت ظهورت

آب که سربالا برود کافرها هم علائم ظهور می خوانند و

میلیارد میلیارد خرج می کنند تا درست همانجایی باشند که

قرار است تو باشی

و ما دنبال دوربین آخرین مدل آمریکایی برای ضبط ندبه هایمان!

این روزها مثل قارچ دجّال می روید و

کشور کشور مظلوم نشانمان می دهند و

خون در خون به رخمان می کشند کوچه پس کوچه های برادرنشینمان را

شاید به رگمان بربخورد و دست از سر بیانیه ها و محکوم کردن هایمان برداریم و

اما مشک سوراخ و انتظار آب؟

از چاه ما که آبی برنمی آید....

لااقل برای دجّال هایت بیا آقا جان.