بچه های ایران

شعر کودک

 

دستامون تو دست هم

با هم با هم با شادی

می چرخیم و می خونیم 

به به، به به، آزادی 

 

ما بچه های ایران

هوشیاریم و بیداریم

با خوبا مهربونیم 

از بدی ها بیزاریم

 

مثل بابا دوست داریم

رهبر انقلابو 

تا از ما راضی باشه

خوب میخونیم کتابو

 

از هر شهری که باشیم

میهن ما ایرانه

پای وطن می مونیم

اون گله ما پروانه

 

زهرا آراسته نیا 95/11/21

برای ایلان و تمام بچه های مظلوم جنگ

لالا لالا گل شلوار آبی
زمین تنگه برات، مهمون آبی
ببخش دنیای ما آدم بزرگا
پر از باروته تو باید بخوابی

برای حضرت عبدالله بن حسن(ع) / شعر کودک عاشورایی

سن و سالش کم است با این حال

حرف حق را چه خوب می فهمد

دست  توی دست عمه ولی

دل میان سپاه می جنگد

 

از پدر یادگاری اش عشق است

مهربانی صفا کرم ایثار

چهره ی پدر به یادش نیست

دل ولی تنگ، تشنه ی دیدار

 

پیش چشمش عمو به خاک افتاد

: وای امامم حسین تنها شد

عمه دستش فشرد محکمتر

پا به پا کرد و موج برپا شد

 

تا که شمشیر می رود بالا

می دود دست او رها در باد

تیر و شمشیر تا فرود آمد

دست هایش فدا شد و جان داد

 

پیش مرگ امام خود گشته

درس ایثار یادمان داده ست

با ولایت همیشه باید بود

این شعار یل حسن زاده ست

 

محرم 1392

یک عالمه حرف قشنگ / شعر کودک

یک عالمه حرف قشنگ و حسّ پرواز

یک نامه از یار رحیم و زندگی ساز

بر روی رحل چوبیِ کنج اتاقم

دارد صدایم می زند با لحن اعجاز

هر واژه اش با اینکه حرفش فارسی نیست

انگار می فهمد دلم معنای او باز

وقتی خدا با آن همه مهرش سخن گفت

هرسوره  پر گل می شود هر آیه پر ناز

باید برای زندگی قرآن بخوانم

شادی ، سعادت ، ماندگاری گشت آغاز...

شعر از : زهرا آراسته نیا

دختر ماهی ها

12 تیر سالروز جنایت بیشرمانه آمریکا در حمله به ایرباس 655


یک صبح تابستانی و شوق پریدن
خوشحالی قبل از سفر در چهره دیدن
یک عالمه کودک ، صدای خنده هاشان
غرق عروسک می شود دریا به پاشان
توی هوا آمد هواپیما و بعدش
لبخند زیبایی زده با خط ردّش
یک دختر ناز و تپل با یک عروسک
رفته کنار پنجره تندی وروجک!
بر روی ابر پنبه ای لبخند بارید
برق نگاهش را به ماهی، نرم، تابید
یک گوشه اما ناو جنگی سربراورد
حس غریبی را به همراه خود اورد
حسی که مثل مرگ مثل غصه ها بود
حسی که از لبخند ماهی ها جدا بود
یکهو گلوله،یک هواپیما که افتاد
جسم نحیف دخترک بی هیچ فریاد
یکهو صدای انفجار و دود و آتش
ماهی بغل واکرده انگاری برایش

آراسته نیا -1392/4/11

ماه و خورشید (شعر کودک)

آی قصّه قصّه قصّه
قصّه ای عاشقونه
از دو برادری که
شدن ماه زمونه

یکی امام حسین و
یکی حضرت عبّاس
یکی یه شاخه ی گل
یکی عطر گل یاس

من و موشک

بچه بودم که کوچه مان پرشد
از صدای بلند موشک ها
شاید آن وقتها نفهمیدم
از کجا مرگ می شود پیدا

مادرم مضطرب صدا می زد
هی کجا می روی؟ بمان دختر!
چشم هایم به آسمان ... موشک،
در نگاهم شبیه یک کفتر

موشک بی ادب به هم زد زود
بازی کودکانه را با غم
جیغ هایم به آسمان پر زد
"استپ اینجا شهید شد یارم"!

موشک، این رسم آشنایی نیست
آخر قصه را چه بد گفتی
من که با تو بدی نکردم خب
شهر من را چرا تو آشفتی؟

کودک جنگ

خبر خبر یه عاشــــــق
 کشته دلش رو حسرت
 تو این چــــرخ زمونـه
بس که کشـیده غربت

کوچیک بودش وقتیکه
قصه جنگ وخون بـود
 وقــتی صــفا مـــثل آب
تو کوچـه‌ها روون بود

درسپاه نگار زن هم هست

دخترم توی دست تو امروز
پرچم پر شکوه ایران است
حرفهای دلم شعاری نیست
عاشقی تکیه گاهش ایمان است

پرچمت را بگیر بالاتر
تا فرشته ببیند عشقت را
این قشنگ سه رنگ، آزادی ست
به رخ شب کشیده عِرقت را

نازنینم صدای تو خوب است
سخن از عشق و نور می رانی
در دلم شور تازه ای انداخت
"مرز پر گوهری" که می خوانی

پرچمت را تکان بده آرام
مشت دیگر ولی گره کرده
با صلابت بخوان و عاشق باش
بر تن واژه ها زره کرده

مرگ بر تمام دشمن ها
مرگ بر سیاهی و ظلمت
با تولّا همیشه همراه است
یک تبرای ناب پر قدرت

گرچه اهل دروغ بسیارند
شک نکن گفته های رهبر را
روضه ها را که خوب یادت هست؟
اصغر از دروغ پرپر را!

دخترم چادر قشنگت را
برسرت خانمانه محکم کن
جنگ امروز جنگ بی دینی ست
شر گرگ زمانه را کم کن

لهجه ی آشنای  لبخندت
می کند باغ نرگسی را مست
من دعا می کنم شهید شوی
درسپاه نگار زن هم هست

پیوند قناری ها

کودکانه ای از کودکی هایم تقدیم به امام خمینی (ره) -او که با تمام کودکی، عاشقانه دوستش داشتم-

مردی از تبار گل بود / میون باغ قناری

همه جا سیاهی بود و/ اومد او برای یاری

یک گل محمدی بود / واسه قلبی که شکسته

مثل آب برای لنجی / که توی گِـلا نشسته