لبخندهای ساده ات با خون انــاری شد
وقتی برای غیر تو "غیرت " شعاری شد
تــا قلـبـت اطمینان بگیــرد ، ای خلیــل ما
هر تکّـه از قلبت شکـــاری استعاری شد
تــو بر خلاف عرف عصــر ما درخشیـــدی
تیغــت به جــان منکــران نــور کـاری شد
من شورش چشم تو را منشــور می بینم
اشکی که از آن در هوا خورشید جاری شد
ساکت شدیم و شعرهای بی‌صدا خواندیم
حتی سکوت از بی صدائی مان فراری شد
ما را دعا کن تا غــزل هامان به پا خیــزند
حالا که شعـر اعتراضت ماندگــاری شد
دل می شود به برکت آهی صفا کند
از قیل و قال معرکه خود را سوا کند
هم می شود نگاه دلش سوی جمکران
هم می شود که عرض ادب بر رضا کند
این سرزمین همیشه پر از شور عاشقی ست
عشق از ازل همیشه سر قصه واکند
شن شد سفیر معجزه وقتی که ملتی
خود را برای یاری حق دست و پا کند
آوار تلخ حادثه... ترسی نداشت دل
باید برای حفظ وطن جان فدا کند
حالا و تا همیشه به شب نور می دهد
قومی که قصد قربت دل تا خدا کند
سالها نو می شود غرق نوای فاطمه
هفت سین سفره مان سوز و سنای فاطمه
سبزه را می بندم و با اشک نجوا می کنم
کاش می بستم دخیلی بر سرای فاطمه
دوشنبه است و ماتمم درست در دوشنبه بود
و زجرهای آدمی نخست در دوشنبه بود
دوشنبه بود و مرد بود و ریسمان و کوچه ها
شروع صبر غیرتی که توست در دوشنبه بود
گمانم آسمان گریست و آنقدر ادامه داد
که روضه از دل زمین برست در دوشنبه بود
زنان شهر پیش او همیشه درس خوانده اند، حیف
جوابشان به آزمون، نادرست در دوشنبه بود
شروع انتظار شد و منتقم که می رسد
و اشک های شیعه مقدمش که شست در دوشنبه بود
با بغض سرودم این غزل را .....
سرمان به سبزی دشت دلمان به آبی رود
به شکوه کوه رفته تن غیرتی که ما بود
به گلی که بانگ تکبیر به سرای لب نشانده
که شعار مرگ دشمن برساندم به معبود
اگر آتش رفیقان جگر وجودمان سوخت
سر ناله برنداریم که به گرگ ها رسد دود
شب قصه های عشق است شب رستم و سیاوش
به خدا قسم که دیوی به دیار ما نیاسود
قدمی به راه و چشمی به چراغ راه سالار
غم گم شدن نداریم به دل شب مه آلود
ان شاءالله
ای مردم سرزمینم، شاعرترین های عالم
تشخیص و تشبیه و ایجاز در بیت هاتان فراهم
یادش گرامی که مردی آغاز این ماجرا شد
بیدارمان کرد و در راه همراهمان کرد با هم
ما سینه زن های بزم دست علمدار عشقیم
بر هر یزیدی بتازیم، ما را وفا داده این غم
حتی زمستان که باشد یک "یاحسین" و ... بهار است
ما را مترسان از آتش، سرد است بر ما همان دم
اینجا که خاک زمینش بارانی و لاله خیز است
دست خدا هم گرفته دست دعا های آدم
آری نه شرقی نه غربی اینجا صراط مبین است
تحت لوای ولایت تا فجر خورشید خاتم.
تقدیم به جانبازان شیمیایی
خس‌خس، صدای گلویت اکسیژن شهر ما شد
راهی برای هبوطِ دل در دل کربلا شد
"والله إن... تمامم بگیرید! تنها نماند امامم"
فریاد هل من مبارز با نای تو آشنا شد
آسان فدا می شود شعر در پیش پای صبوریت
صبری که حتی خیالش در ذهن ما ماجرا شد
آرامش بعد طوفان در چشمهای تو پیداست
طوفان تمام وجودش در جان چشمت رها شد
در خاطراتت شنیدم شبهای سنگر دعا بود
درد نفس های تنگت تفسیر سوز دعا شد
هرچند تنهاییت را شرمندگی مان دلیل است
بر زخم بی غیرتیمان لبخند سردت دوا شد
