پای هویزه است که ناگاه... می شود
دوشنبه, ۱۶ دی ۱۳۹۲، ۰۴:۳۳ ب.ظ
16 دی سالروز شهادت شهید علم الهدی و دانشجویان شهید هویزه
اینجا زبان موعظه کوتاه می شودآدم به عمق حادثه آگاه می شود
وقتی کتاب عاشقی ات وا نمی شود
پای هویزه است که ناگاه... می شود
یک عالمه مزار شهید شبیه هم
جانم به موج خاطره همراه می شود
آرامشی عجیب بر این دشت حاکم است
آرامشی که راوی یک آه می شود
من می روم ستاره شدن کار ساده ای ست
وقتی که عشق شهپر این راه می شود
اینجا به جای همهمه ی درس و مدرسه
عشق و جنون و خاطره دلخواه می شود
روزی که علم دست دلش را به عشق داد
حتی تفنگ قافیه ای ماه می شود
باید گذشت از سر و از جان که در رهش
یوسف عزیز معرکه ی چاه می شود
باید به دشت های هویزه نفس کشید
اینجا تمام روح، خداخواه می شود
آرامشی که راوی یک آه می شود